Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2018

H συμμετοχή και η αίσθηση του "ανήκειν"



Προ ημερών μιλήσαμε για την έννοια της δημοκρατίας στο σπίτι και τα προβλήματα που δημιουργούνται όταν οδηγούμαστε σε αυτή μονόπλευρα, δηλαδή έχοντας ως κριτήριο μόνο τα δικαιώματα και ξεχνάμε την αξία των υποχρεώσεων, που απαιτούνται ώστε να υπάρχει ισορροπία. 

Σήμερα θα δούμε πώς μπορεί να ανατραπεί αυτή την κατάσταση και να υπάρξει ισορροπία και υγιείς σχέσεις μέσα στην οικογένεια. 

Για τον σκοπό αυτόν θα συνδέσω την έννοια των υποχρεώσεων με την έννοια της συμμετοχής, παίρνοντας αφορμή από το παρακάτω βίντεο: 

 

Στο σχολείο αυτό έχουν εντάξει στην καθημερινότητα των παιδιών την καθαριότητα του χώρου και τη συμμετοχή τους ως υπεύθυνοι στις αντίστοιχες δραστηριότητες. 

Τα παιδιά μέσα από αυτό νιώθουν ότι προσφέρουν και βοηθούν. Θεωρούν τον χώρο δικό τους, νοιάζονται και χαίρονται που με όσα κάνουν τον κρατάνε καθαρό και περιποιημένο ενώ ταυτόχρονα για να πετύχουν τα αποτελέσματα που θέλουν "αναγκάζονται" να συνεργαστούν.

Φεύγοντας από τα μοντέλα που θέλουν τα παιδιά να εργάζονται και οι μεγάλοι να τους φέρονται σκληρά και αυταρχικά, η πράξη αυτή φαντάζει επίφοβη. Στην πραγματικότητα όμως δεν είναι. Είναι αυτό ακριβώς που λείπει από την κοινωνία μας και που αν γίνει πράξη τότε θα έχουμε ισορροπία και θα μπορούμε να μιλάμε για δημοκρατία μέσα στις οικογένειες.

Με τη συμμετοχή των παιδιών στις δουλειές του σπιτιού, τα παιδιά αισθάνονται ότι προσφέρουν και ανήκουν στην ομάδα. Ότι είναι ισότιμα μέλη. Υπάρχει αίσθημα δικαιοσύνης! 

Κάθε παιδί που έρχεται στον κόσμο ξεκινάει τη ζωή του με το να απολαμβάνει όσα του προσφέρουν απλόχερα οι γονείς του. Υπάρχει έντονα στα παιδιά η ανάγκη να θέλουν να ανταποδώσουν όσα οι γονείς τούς παρέχουν! Γι' αυτό και σε κάθε ευκαιρία μιμούνται όσα κάνουν οι γονείς. Μιμούνται και προσπαθούν να συμμετέχουν, να κάνουν δουλειές, αρέσκονται να κάνουν θελήματα (ακόμα κι αν αυτά δεν έχουν ζητηθεί), επιθυμούν να δείχνουν όσα καινούργια κατάφεραν... 

Με κάθε πράξη τους προσπαθούν να πάρουν αναγνώριση από τους γονείς τους κάνοντας ό,τι θεωρούν ότι θα είναι χρήσιμο και βοηθητικό! 

Θα τολμούσα να πω ότι κάθε παιδί έχει έμφυτη μέσα του την έννοια της δικαιοσύνης και έχει εξίσου μέσα του την ανάγκη του ανήκειν. Το να τα αφήνουμε να κάνουν δουλειές μαζί μας (όπως τα καταφέρνουν) και να τα προτρέπουμε να βοηθούν σε ό,τι γίνεται μέσα στο σπίτι είναι όχι μόνο θεμιτό αλλά και απαραίτητο ώστε μεγαλώνοντας να μπορούν να ζουν αρμονικά, τόσο προσφέροντας στους άλλους όσο και απολαμβάνοντας πραγματικά τα δικαιώματα που έχουν! 



  





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου