Δ(έλτα) όπως δημιουργία

Συνεχίζουμε το παιχνίδι με τις λέξεις! Έχουμε νέο ξεκίνημα, νέα χρονιά, πολλές ευχές και την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει, κάτι δε θα είναι ίδιο με παλιότερα, κάπως όλα θα γίνουν όχι τόσο δύσκολα, όχι τόσο άσχημα… Προτείνω, λοιπόν, στη νέα αυτή χρονιά, να θέσουμε ως αρχή και φάρο τη λέξη «δημιουργία».

Δεν σταματώ να ψάχνω στο λεξικό και από τις ερμηνείες να αναζητώ τα βαθύτερα νοήματα που δίνουν κάτι λίγο διαφορετικό και πιο ουσιαστικό στις λέξεις. Για τη δημιουργία, ο ορισμός που όλοι γνωρίζουμε είναι το να φέρνω κάτι στο να υπάρξει. Οι θρησκείες μιλούν για τη δημιουργία του κόσμου, επίσης έχουμε δημιουργία κτηρίων, θέσεων εργασίας, προγραμμάτων και εφαρμογών στους υπολογιστές, σχέσεων κ.ο.κ.

Τι γίνεται όμως με τα ήδη υπάρχοντα; Καλώς χτίζεται ένα σπίτι ή επιπλώνεται, μετά; Η φυσική εξέλιξη είναι, αν το αφήσουμε έτσι όπως είναι, με τον καιρό να υπάρξει αλλοίωση και φθορά. Θα σκονιστεί, θα ξεθωριάσουν τα χρώματα, αράχνες θα φτιάξουν ιστούς και πάει λέγοντας.

Τολμώ να πω ότι αυτή η εξέλιξη υπάρχει σε οτιδήποτε με το οποίο ασχολούμαστε και καταπιανόμαστε. Είτε αυτό πρόκειται για αντικείμενα άψυχα είτε για ανθρώπους και σχέσεις. Πριν λίγο καιρό άκουσα την Αγγελική Βαρελά (συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας) να λέει ότι η φιλία είναι σαν ένα φυτό που για να ζήσει χρειάζεται πότισμα. Ας το πάρουμε το παράδειγμά της κυριολεκτικά: ένα φυτό χρειάζεται συνεχή φροντίδα. Το χθεσινό νερό ίσως να μην αρκεί και να θέλει στο σήμερα εκ νέου πότισμα. Έτσι αν δεν ποτιστεί η κατάσταση γι’ αυτό αρχίζει να δυσκολεύει μέχρι που αν το αφήσουμε για πολύ χωρίς νερό, μαραίνεται…

Φροντίζοντας το φυτό βοηθάμε στη δημιουργία του!

Με τη φιλία όμως; Ή ευρύτερα με τις ανθρώπινες σχέσεις; Πώς τις «ποτίζουμε»; Πώς τις δημιουργούμε;

Τα παραδείγματα είναι πολλά! Όσα και οι σχέσεις και οι αλληλεπιδράσεις των ανθρώπων μεταξύ τους. Και σε κάθε μία από αυτές γίνεται (ή μάλλον θα έπρεπε να γίνεται) μια δημιουργία. Κάθε σχέση θέλει χρόνο για να χτιστεί. Δεν λέμε από την πρώτη στιγμή για κάποιον ότι είναι φίλος. Όταν όμως γίνει και ξελινήσει η φιλία, τότε αυτό «πρέπει» να συνεχιστεί καλλιεργώντας και ενισχύοντας τα στοιχεία που αυτή έχει, όπως εμπιστοσύνη, κατανόηση, κάποια κοινά ενδιαφέροντα κ.λπ. Αν ένας από τους δύο σταματήσει να τροφοδοτεί τη φιλία, τότε αυτή αποδυναμώνεται. Έχει σταματήσει η δημιουργία της.

Το φαινόμενο αυτό παρουσιάζεται πιο έντονα στις ερωτικές σχέσεις και στις σχέσεις γονέων – παιδιών. Δημιουργώ τη σχέση μου με τον σύντροφό μου όταν δεν παύω να νοιάζομαι να βρω χρόνο για αυτά που μας αρέσει να κάνουμε μαζί. Δεν έχει σημασία το περιεχόμενο. Σημασία έχει η πρόθεση να συναντήσω τον άλλο σε κάτι κοινό που έχουμε διαλέξει και μας εκφράζει. Η ζωή είναι έτσι όπου πάντα υπάρχουν παράγοντες που μας αποπροσανατολίζουν από αυτό, νέα μέλη στην οικογένεια, αλλαγές στη δουλειά, η κοινή καθημερινότητα. Εκεί μπαίνουν τρικλοποδιές και εμπόδια που μας κάνουν να κοιτάμε αλλού, ξεχνώντας αυτό που έχουμε ξεκινήσει. Όμως η σχέση δεν μπορεί να πάει στον αυτόματο. Θέλει έλεγχο, δηλαδή να έχουμε το νου μας και να την ποτίζουμε, να την τροφοδοτούμε! Να γνωρίζουμε ότι η κατάσταση ορίζεται από εμάς και δρομολογείται από εμάς τους ίδιους.

Στο σημείο αυτό, το μυαλό ίσως πάει στις συνήθειες, με την έννοια ότι οι τροφοδοτήσεις έχουν συχνά μια επαναληψιμότητα. Κάτι που επαναλαμβάνεται μπορεί να γίνει βαρετό αν δεν ασχολούμαστε πραγματικά με αυτό, αν δεν το δημιουργούμε ξανά και ξανά κάθε φορά σαν να ήταν η πρώτη φορά που μας ήρθε ως ιδέα και την πραγματοποιήσαμε. Για παράδειγμα, όποτε μπαίνω στο σπίτι δίνω φιλί στο γιο μου. Λόγω εφηβείας μερικές φορές ξινίζει, όμως τις φορές που δεν κάνω την κίνηση, έρχεται κοντά και με τον τρόπο του το αναζητά. Αν έλεγα «έλα μωρέ, αφού ξέρει ότι τον αγαπώ, δε χρειάζεται κάθε μέρα και ένα φιλί, είμαι και κουρασμένη και πεινασμένη» τότε θα σταματούσα τη δημιουργία. Κάτι θα έμενε πίσω, κάτι θα ξεχνιόταν, θα άλλαζαν τα συναισθήματα τόσο τα δικά μου όσο και του γιου μου. Και μετά από αρκετό καιρό, όταν οι αντιδράσεις, τα θέλω και οι διεκδικήσεις της εφηβείας θα γιγαντώνονταν και ο γιος θα απομακρυνόταν και θα κλεινόταν, θα σκεφτόμουν με νοσταλγία τον καιρό που μπορούσα να πράξω αλλιώς και δεν το έκανα. Είναι πολύ πιο εύκολο κάτι που έχεις να το κρατάς σε καλή κατάσταση και να διορθώνεις ό,τι πάει στραβά παρά να πρέπει να φτιάξεις εξαρχής κάτι που καταστράφηκε.

Θυμάμαι, όταν εγώ ήμουν παιδί, κάθε Κυριακή τρώγαμε όλη η οικογένειά μαζί. Κάθε Κυριακή η μητέρα μου άκουγε να της λέμε πόσο ωραίο φαγητό έφτιαξε και ζητούσαμε το ειδικό – μυστικό υλικό της επιτυχίας. Κάθε φορά η απάντηση ήταν η ίδια: «Έβαλα πολλή αγάπη και είναι νόστιμο!». Μη γνωρίζοντας τις έννοιες αυτές, τότε αναρωτιόμουν πώς μπαίνει αγάπη στο φαγητό και πού μπορούμε να τη βρούμε ως υλικό. Φροντίδα!

Κι έτσι ερχόμαστε στο εδώ και τώρα της νέας χρονιάς. Και αναρωτιέμαι: γιατί πρέπει να ελπίζουμε στο καλύτερο αύριο που κάποιοι άλλοι θα φροντίσουν γι’ αυτό και να μην δημιουργήσουμε εμείς ένα; Ξέρουμε ότι οι εξωτερικοί παράγοντες δεν βοηθούν. Επίσης, παρατηρούμε ότι υπάρχει κλονισμός της εμπιστοσύνης μας για τους άλλους: όσο αφήνουμε τους εαυτούς μας στην αγκαλιά των υποσχέσεών τους, βιώνουμε διαρκώς ματαιώσεις. Συνεπώς γιατί πρέπει να παίζουμε το παιχνίδι άλλων; Δε θα ήταν κάπως καλύτερα όλα αν με ό,τι έχουμε, δημιουργούσαμε εμείς το δικό μας αύριο; Τίποτα δε δίνεται δωρεάν και κανείς δεν κάνει χατίρια. Όμως κανείς δεν μπορεί να με αποτρέψει από το να χτίζω και να δημιουργώ υγιείς σχέσεις και φιλίες. Κανείς δεν μπορεί να με αποτρέψει από το να δημιουργήσω σχέσεις εμπιστοσύνης και συνεργασίας με όποιον συναναστρέφομαι ή να μου στερήσει την απόλαυση να πιω έναν καφέ με μια φίλη ή να δω μια ταινία ή να κάνω μια βόλτα με το γιο μου ή και μόνη μου.

Ξεκινώντας από τα μικρά και απλά και δημιουργώντας συνθήκες όμορφες με τα ήδη υπάρχοντα, μπορούμε να δημιουργούμε κάθε ημέρα μια πιο όμορφη πραγματικότητα. Κι έτσι βήμα – βήμα, λίγο – λίγο θα αρχίσουμε να βλέπουμε αποτελέσματα. Όμως χρειάζεται υπομονή και φροντίδα από εμάς τους ίδιους για να μεγαλώσει το φυτό και να γίνει δέντρο!   

Καλή χρονιά, λοιπόν, με πολλή πολλή δημιουργία!

[πρώτη δημοσίευση στο bonusmallmag, τεύχος 54
https://bonusmallmag.wordpress.com/2017/02/23/delta_opws_dimiourgia/ ]